|
WYBÓR PSA
Kiedy decydujemy się na psa musimy wiedzieć czy chcemy psa
dorosłego już odchowanego czy szczęnię, psa czy sukę, rasowego czy nie
rasowego, dużego czy małego. Wyboru należy dokonać bardzo starannie, a przede
wszystkim zgodnie z własnymi zainteresowaniami oraz warunkami, które jesteśmy w
stanie zapewnić psu.
Przyjęcie psa dorosłego ma tę zaletę, że jest odchowany,
nauczony czystości. Jednakże istnieje możliwość, że pies może posiadać ukryte
negatywne zachowania np. może być agresywny wobec dzieci.
Najlepiej przy wyborze psa dokonać parę testów, aby
spróbować określić jego osobowość. Zwrócić uwagę na reakcję psa, gdy się do
niego zbliżamy. Wziąć go na smycz, wyjść między ludzi, przejść koło innego psa
lub dziecka. Otworzyć parasol i zwrócić uwagę czy się nie boi. Zostawić samego
z zabawką na 10 minut. Takie lub inne podobne testy pozwolą ocenić (oczywiście
nie dokładnie) temperament psa.
Już u szczeniąt widać wyraźne różnice w zachowaniu związane
z płcią. Samce próbują dominować nad właścicielem, bronią swojego terytorium,
są bardziej energiczne, bardziej lubią się bawić i więcej niszczą. Mogą też
szczypać i gryźć dzieci.
Suki o wiele łatwiej nauczyć posłuszeństwa i zachowania w
domu. Wymagają więcej pieszczot. Natomiast płeć nie ma znaczenia jeśli chodzi o
emocje, nerwowość czy szczekanie.
Z pewnością największą zaletą małych psów jest to, że
niewiele jedzą, ale niektóre osobniki mogą być wyjątkowo wybredne, a w konsekwencji
będą potrzebowały najlepszych, drogich pokarmów. Małe psy wymagają tak samo jak
duże tyle samo czasu i ruchu, z tym, ze mogą wybiegać się na mniejszym terenie.
Większość małych psów powstało głównie jako psy towarzysze,
ale nie wszystkie są jednakowo towarzyskie. Agresja ze strony małych psów staje
się nieraz zabawna, a to z powodu ich rozmiarów, jednak niektóre rasy (teriery,
chihuahua) mogą być tak samo agresywne jak duże.
Szczekanie i jazgotanie małych psów skutecznie odstrasza
złodziei. Nadają się do mieszkań i niedużych domków z niewielkim ogrodem.
Psy większych ras natomiast budzą strach. Jest to jeden z
powodów popularności dużych psów. Duże psy jedzą więcej, ale są znacznie mniej
wybredne. Rozmiar nie jest wskaźnikiem temperamentu. Duże rasy o obfitej
sierści nie są odpowiednie dla ludzi, którzy chcą mieć idealnie sprzątnięty
dom.
Wybór długości włosa zależy od tego, gdzie mieszkamy i ile
będziemy mieli czasu i chęci na szczotkowanie psa.
Krótkowłose psy np. boksery wymagają pielęgnacji sierści od
czasu do czasu. Długowłose psy o błyszczącej sierści np. charty afgańskie
trzeba codziennie czesać i szczotkować.
Psy, którym włos nie wypada, jak pudle są odpowiednie dla
ludzi cierpiących na alergię.
Decyzja o tym czy kupić psa rasowego czy mieszańca, jest
decyzją natury etycznej i praktycznej.
Zaletą psa rasowego jest to, że każdą rasę charakteryzują
określone cechy i statystycznie wiadomo, że przedstawiciel danej rasy rozwinie
się według normy. Znane są jego zalety i wady oraz przewidywana długość życia.
Najgłówniejszą wadą u psów rasowych jest to, że przy tworzeniu grupy psów o
podobnych zachowaniach i wyglądzie kumulują się również, w sposób
niezamierzony, nieprawidłowego geny, których wynikiem są wady wrodzone
prowadzące do wielu schorzeń. Może to być poważna choroba serca jak u
dobermanów czy cavalier king charles spanieli.
Psy nierasowe natomiast z uwagi na przypadkowość ich hodowli
rzadziej miewają różne dolegliwości, ale ich sposób żywienia, czy wychowania, a
także potrzeby i temperament nie są znane.
Psa możemy kupić u hodowcy lub na giełdzie, w schronisku, od
przyjaciół, dzięki lekarzowi weterynarii albo od przygodnego sprzedawcy na
ulicy. Nie wszystkie źródła są dobre.
Doświadczeni hodowcy zazwyczaj wiedzą więcej niż ktokolwiek
inny na temat hodowanej rasy. Na ogół szeroko informują o zaletach, natomiast
niektórzy (co zdarza się coraz częściej) potrafią przemilczeć wrodzone wady.
Dobrzy hodowcy sprzedają szczenięta już zaszczepione i przebadane przez lekarza
weterynarii.
|
|
|